سرده اوفرسیا

بلدرچین هیمالیا،در خطر جدی انقراض

بلدرچین‌های بر جدید

سرده اوریئرتیکس

بلدرچین کوهی

سرده زیباپوش

بلدرچین پولکدار

بلدرچین آراسته

بلدرچین کالیفرنیا

بلدرچین گمبل

سرده  ی فیلورتیکس

بلدرچین نواری

سرده بلدرچین‌های تپه‌ای

بلدرچین تپه‌ای شمالی

بلدرچین تپه‌ای گلوسیاه

بلدرچین تپه‌ای شکم‌خالدار

بلدرچین تپه‌ای تاجدار

سرده بلدرچین‌های جنگلی

بلدرچین جنگلی مرمری

بلدرچین جنگلی بال خالدار

بلدرچین جنگلی گوش سیاه

بلدرچین جنگلی جلوخرمایی

بلدرچین جنگلی جلوسیاه

بلدرچین جنگلی بلوطی

بلدرچین جنگلی پشت‌سیاه

بلدرچین جنگلی سینه‌خرمایی

بلدرچین جنگلی تاکارکونا

بلدرچین جنگلی گلوپوش

بلدرچین جنگلی ونزوئلایی

بلدرچین جنگلی سینه‌سیاه

بلدرچین جنگلی صورت‌نواری

بلدرچین جنگلی درخشان

بلدرچین جنگلی خالدار

سرده ی داکتیلورتیکس

بلدرچین آوازخوانسرده خم‌پنجه

بلدرچین مانتیزوما

بلدرچین ریزچشم

سرده  فینچورتیکس

بلدرچین صورت‌برنزه

گونه‌ها

بلدرچین‌های بر قدیم

سرده بلدرچین‌های اصلی

بلدرچین معمولی

بلدرچین ژاپنی

بلدرچین کاهگلی

بلدرچین نیوزیلند، که منقرض شده

بلدرچین بارانی

بلدرچین هارلکین

بلدرچین جزایر قناری،که منقرض شده

بلدرچین قهوه‌ای

بلدرچین آبی افریقایی

بلدرچین آبی آسیایی یا شاه‌بلدرچین

سرده آنوروفاسیس

بلدرچین برفی

سرده بلدرچین‌های بوته‌زار

بلدرچین بوته‌زار جنگلی

بلدرچین بوته‌زار صخره

بلدرچین بوته‌زار رنگی

بلدرچین بوته‌زار مانیپور

خواص درمانی در پزشکی سنتی

در پزشکی سنتی خواص گوناگونی برای بلدرچین برشمرده‌اند، از جمله این‌که بگفتهٔ شریف ادریسی ؛ لیسیدنِ زهره بلدرچین برای درمان صرع سودمند است، و چکانیدن خون آن در گوش دردمند، گوش‌درد را درمان می‌کند، و استمرار در خوردن گوشتِ آن دلِ سخت را نرم می‌سازد، و گویند که این خاصیت فقط در قلب اوست

عبدالملک بن زُهْر اندلسی طبیب قرن ششم هم به این اشاره می‌کند که

گوشتِ بلدرچین

سنگ کُلیه و مثانه را خُرد می‌کند، و مدرّ بول است

برخی پزشکان قدیم و بسیاری از عوام نیز تصور می‌کنند که

تخم بلدرچین

زبان انسان را گویا کرده و موجب می‌شود تا کودکان پیش از موعد زبان باز کنند. این باور ناشی از پرچانگی و صدای بلند بلدرچین نسبت به جثهٔ اوست که آن را حمل بر فصاحت وی کرده‌اند

در جداول زیر ترکیب گوشت و تخم بلدرچین مشاهده می‌شود

به روایت عهد عتیق (سِفْرِ خروج ۱۳:۱۶، سفر اَعداد ۳۱ـ۳۳:۱۱) بلدرچین یکی از مائده‌های آسمانی بود که یهوه برای اسرائیلیان سرگردان پس از مهاجرت از مصر فرو فرستاد. به این موضوع در قرآن (بقره: ۵۷، اَعراف: ۱۶۰ و طه: ۸۰) نیز اشاره شده‌است. این پدیده با توجه به مهاجرت

بلدرچین

‌ها از منطقه مدیترانه قابل تبیین است. این پرنده‌ها هر سال بهار در گله‌های پرشمار از مسیر صحرای سینا از آفریقا به اروپا و آسیا مهاجرت می‌کنند و در پائیز مسیر رفته را بازمی‌گردند. از آن‌جا که این پرندگان در ارتفاع بسیار کم پرواز کرده و خیلی زود خسته می‌شوند و بر زمین می‌نشینند، به راحتی شکار می‌شوند

در برخی کتب قدیمی از جمله برهان قاطع افسانه‌ای دربارهٔ بلدرچین نقل شده که خاستگاه وی را از دریا می‌داند. مرتضی زبیدی در این مورد می‌نویسد: «سُمانی (بلدرچین) ... از پرندگان مهاجر است، ولی دانسته نیست از کجا می‌آید. حتی برخی می‌گویند که از دریای شور بیرون می‌آید، و دیده می‌شود که با بالی فرورفته در آب دریا و بال دیگر مانند بادبانی گسترده بر روی آب، بر سطح دریا پرواز می‌کند...» این افسانه از آن‌جا نشأت گرفته که چون بلدرچین توانایی جسمی برای پروازهای طولانی را ندارد در فصل مهاجرت از بادهای موافق برای پروازهای کمک می‌گیرد و گله‌های بزرگ بلدرچین در پاییز از اروپا به شمال آفریقا و شرق مدیترانه کوچ می‌کنند و در بهار به اروپا باز می‌گردند

در هنگام عبور از مدیترانه اغلب خسته شده به دریا می‌افتند و با همان روشی که زبیدی آورده: «با بالی فرورفته در آب دریا و بال دیگر مانند بادبانی گسترده بر روی آب» خود را به ساحل می‌رسانند. تا دهه ۱۳۲۰/۱۹۴۰ هر سال در دو فصل بهار و پائیز میلیون‌ها بلدرچین در سواحل مدیترانه بدین‌سان گرفته می‌شد ولی شمار آن‌ها از آن پس کاهش یافته‌است

این پرنده را در عربی کلاسیک، «قَتیل الرَّعد» می‌نامند، زیرا تصور می‌کنند از شنیدن غُرّش آذرخش از ترس می‌میرد

در فارسی نیز آن را «بَدبَده» نامیده‌اند چرا که بر پایه افسانه‌ای ایرانی این پرنده به‌ناحق دانه‌ای گندم از مال کودک صغیری خورد، و سپس از این کارِ بد خود پشیمان شده، دائماً تکرار می‌کند که «بَد بَده» [=] کار بَدْ بد است. در واقع صدای آوازش به تکرار واژهٔ بَدبَد می‌ماند که همین صوت سرچشمهٔ پدید آمدن داستان افسانه‌وار فوق گردید

بــِلدِرچین به گروه بزرگی شامل چندین سرده از پرندگان کوچک از راسته

ماکیان‌سانان

گفته می‌شود. این پرندگان شناخته ‌شده ‌ترین گونه‌های راستهٔ ماکیان‌سانان هستند. آن‌ها به دو بخش بلدرچین‌های بر جدید و بلدرچین‌های بر قدیم تقسیم می‌شوند

بلدرچین‌ها جثهٔ کوچک و خپلی دارند و زندگی بر روی زمین را ترجیح می‌دهند. از دانه‌ها و نیز حشرات و دیگر جنبندگان کوچک تغذیه می‌کنند. بر روی زمین لانه می‌سازند و بر پروازهای کوتاه و سریع قادرند، برخی گونه‌ها همچون بلدرچین ژاپنی و بلدرچین معمولی پرندگانی مهاجرند و توانایی پرواز در مسافت‌های طولانی را دارند. در برخی کشورها برخی گونه‌های بلدرچین در تعداد زیاد پرورش داده می‌شوند تا از تخم و گوشت آن‌ها استفاده شود و یا حتی در شکارگاه‌ها رها شوند. این پرنده در سکونت‌گاه‌های خود هم توسط انسان‌ها بطور گسترده‌ای شکار می‌شود تا از گوشت و پرهایش استفاده شود

نام

پراکندگی ،گستردگی و فراوانی نِسبی این

پرنده

در خاورمیانه با نام‌های مختلف برای آن در میان فارسی‌زبانان همراه بوده‌است. به‌جز «بلدرچین» که واژه‌ای در اصل ترکی و اصلی‌ترین نام این پرنده است. واژهٔ «کَرَک» در متون فارسی میانه و نیز در گویش هراتی و گویش‌های زبان کردی، در فارسی جدید به‌ویژه در گویش کرمانی واژهٔ «بدبده»، در فارسی کلاسیک واژهٔ «وَرْتِج/وَرْتیج/وَرْدیج» و در مازندران و برخی مناطق گیلان و سمنان «وَرده» از نام‌های دیگر این پرنده است. در گویش شرق گیلانی بیه پیشی ( دیلمی ها) آن را «وُشُم/وُشوم» می‌نامند و سومین پادشاه زیاری را به جهت علاقه‌اش به شکار بلدرچین وشمگیر می‌نامند. در عربی از واژه‌های «سَمانی» و «سَلویٰ» استفاده می‌شود که به فارسی نیز راه یافته‌است. لامعی گرگانی شاعر سدهٔ پنجم می‌سراید

باران و برف بارد بَر ما کنون زِ ابر            چون بر بنی سرائیل از آسمانْ سَمان

بلدرچین