کاهش مرگ و میر جنین تخم اردک پکنی در اواخر دوره جوجه کشی

افزایش میزان هدایت؛ جذب اکسیژن توسط جنین را افزایش می دهد. اما با وجود ورود راحت تر اکسیژن به داخل تخم، تغییر پذیری میزان منافذ موجود بر پوسته و در نتیجه مرگ و میر جنین در اواخر دوره جوجه کشی بعنوان یک مشخصه ذاتی تخم های اردک همچنان ادامه دارد

مرگ و میر اواخر دوره جوجه کشی در تخم های اردک پکنی، می تواند با استفاده از برنامه های جوجه کشی متفاوت برای تخم گله های مختلف کاهش داده شود

بهترین میزان جوجه درآوری تخم های نطفه دار شسته نشده اردک پکنی حاصل از گله های جوان (سن مابین 24 الی 35 هفته) در رطوبت 60 درصد، برای تخم های حاصل از گله های با سن 36 الی 55 درصد در رطوبت 65 درصد و برای تخم های حاصل از گله های با سن مابین 56و 65 هفته در رطوبت 70 درصد ثبت گردیده است

کوتیکول که بر روی تخم اردک پکنی ضخیم تر از

تخم مرغ

می باشد، یک لایه چرب و سرشار از پروتئین است که منافذ تخم را پوشانده، تبادل آب از داخل تخم (و در نتیجه کاهش وزن) و نیز رد و بدل شدن اکسیژن و دی اکسید کربن را محدود می کند. ضخامت متغیر کوتیکول بر روی تخم های مختلف، تأثیر منفی بر میزان جوجه درآوری می گذارد

جهت مساوی نمودن قابلیت هدایت پوسته (هدایت آب، اکسیژن و دی اکسید کربن) در میان یک دسته تخم اردک پکنی؛ اغلب کوتیکول توسط شستشوی تخم ها در یک محلول هیپوکلریت زدوده می شود. این کار بسیار ضروری است چرا که با از بین بردن کوتیکول موجود بر پوسته تک به تک تخم ها، تفاوت مذکور میان تخم ها از میان می رود. اما این عمل از طرف دیگر خطر تبخیر بیش از حد آب تخم و در نتیجه کم آبی بدن جنین را افزایش می دهد که البته به سادگی با افزایش میزان رطوبت نسبی در طول دوره جوجه کشی جبران می شود

هم چنین در طول

دوره جوجه کشی

قابلیت هدایت پوسته تخم ها افزایش می یابد؛ زیرا پوسته تخم ها در طول این دوره نازکتر شده و تعداد منافذ در خلال دریافت مواد معدنی توسط استخوان ها افزایش می یابد. حرکت کلسیم کربنات از داخل پوسته تخم باعث کاهش ضخامت پوسته و باز شدن منافذ پوسته که قبلا از طریق کریستال های کلسیم کربنات بسته شده بودند؛ می گردد

بسیاری بر این عقیده اند که

جوجه کشی تخم اردک

های پکنی سخت تر از جوجه کشی تخم مرغ می باشد که در مرتبه اول ناشی از عدم شناخت صحیح ویژگیهای خاص تخم های اردک است که مطمئناً فرایند جوجه کشی را تحت تأثیر قرار می دهد

بزرگترین مشکل در جوجه کشی از تخم اردک، تعداد بالای جنین هایی است که در اصطلاح جنین "غرق شده یا مرطوب" نامیده می شوند. این جنین ها در طول هفته چهارم جوجه کشی به دلیل عدم تبخیر آب کافی که مساوی با کاهش وزن تخم است، تلف می شوند. در نهایت

جوجه اردک

هایی که کاملا رشد کرده بودند به دلیل کمبود میزان اکسیژن خفه می شوند

تخم های اردک از نظر سایز و تعداد منافذ موجود بر روی پوسته با تخم مرغ تفاوت دارند تخم اردک های با وزن بالای 100 گرم از این قاعده مستثنی نیستند. میزان پر منفذی و قابلیت هدایت و انتقال در پوسته وابسته به ساختار و تراکم منافذ و نیز ضخامت پوسته -  شامل کوتیکول می باشد. این ویژگی های پوسته، پر منفذی و عمق کوتیکول تخم های اردک پکنی، نه تنها بین تخم گله های مختلف بلکه بین دسته های تخم داخل یک گله نیز متفاوت است

توصیه ها و نکات مهم

تخم ها را تحت دمای 13 الی 15 درجه سلسیوس و رطوبت نسبی 75 الی 80 درصد ذخیره نمایید

تخم ها را در اتاقی قرار دهید که حداقل 12 ساعت قبل از قرار گیری تخم ها تا دمای 18 الی 20 درجه سلسیوس گرم شده تا از تعریق تخم ها جلوگیری شود

میزان کاهش رطوبت در میان تخم های مختلف را با شستن آنها در محلول سدیم هیپوکلریت و از بین بردن کوتیکول مساوی نمایید

روش های از بین بردن کوتیکول را حساب شده و با دقت به کار ببرید. چرا که اگر بعد از شستشوی تخم ها هنوز هم مقادیری از کوتیکول بر روی تخم  ها باقی مانده باشد، کاهش وزن بطور دقیق و صحیح قابل کنترل نخواهد بود

میزان پرمنفذی و در نتیجه کاهش وزن بستگی به سطح و یکسان بودن از بین بری کوتیکول بر روی تخم های مختلف دارد. وقتی کوتیکول بطور کامل از بین نرفته و داخل تخم های یک دسته یا میان تخم های یک دسته با دسته دیگر به مقادیر متفاوت باقی مانده باشد، مجبورید میزان رطوبت را در هر چرخه جوجه کشی دستکاری کنید