روز صفر:

تخم تازه شتر مرغ در نمای جانبی و در صورت تابش نور از زیر ظاهری همشکل داشته و سایه ای در بخش فوقانی آن دیده می شود. در این حالت اتاقک هوایی در یکی از دو انتهای تخم کوچک مشهود می باشد. هر چه زمان بگذرد اتاقک هوایی بهتر دیده می شود

روز هفتم:

یک پنجم فوقانی تخم در مقایسه با روز صفر به نظر رسیده و رشد و نمو شبکه عروق خونی به صورت یک طبقه قرمز از روز چهارم قابل روئیت بوده که قطر آن در روز هفنم به حدود 45 میلیمتر می رسد . از روز پنجم ضربان در این شبکه عروق دیده شده و جنین به سمت چپ می چرخد و رشد اندام های حرکتی از اوخر هفته اول شروع می شود. در حدود 10 تا 20 درص موارد تلفات داخل تخم در هفته اول اتفاق می افتد

روز چهاردهم:

یک سوم فوقانی تخم تیره شده و جنین به بزرگی یک عدس به رنگ مشکی از روی پوسته دیده می شود. رگ ها را از روی پوسته می توان تشخیص داد.اتاقک هوایی کاملا دیده می شود و حدود 12 درصد طول تخم را اشغال کرده است

روز بیست و یکم:

تقریبا ضعف تخم تیره و مشکی و اتاقک هوایی بزرگ تر شده و حدود 16 درصد از مراحل رشد تکمیل شده است

روز بیست و هشتم:

بخش فوقانی و تاریک تخم به نزدیک اتاقک هوایی کشیده شده و اتاقک هوایی باز هم بزرگتر شده و حدود 20 درصد تخم را تشکیل داده است

روز سی و هفتم:

تمام تخم به استثناء اتاقک هوایی تاریک می باشد. جنین مراحل خوبی را می گذراند و حجم اتاقک هوایی 22 درصد کم تخم می باشد

بهتر است در این روز در پوسته اهکی اتاقک هوایی سوارخ ریزی به قطر 4 میلیمتر ایجاد کرد تا هوا وارد اتاقک شود.برای این کار باید در اتاقک هوایی چند ضربه مکرر و ریز وارد نمود تا پوسته آهکی خرد شود و غشاء زیر ان هم سوارخ شود تا هوا کاملا وارد اتاقک گردد . در صورت وارد شدن نوک جوجه به داخل اتاقک ،اکسیژن کافی تامین شده و جوجه خفه نخواهد شد . در واقع این کار یک نوع اکسیژن دهی مصنوعی است. اگر در این هنگام تخم بدبو باشد،جوجه  مرده است و باید تخم را حذف کرد

چیدن تخم ها در دستگاه هچر

در روز 38 یا 39 جوجه کشی معمولا با چیدن تخم ها در سینی های مخصوص به دستگاه هچر یا ماشین های جوجه کشی مجزا منتقل می شوند. از روز 39 و با قرار گرفتن تخم ها در دتسگاه هچر عمل چرخاندن تخم ها متوقف می شود.درصد رطوبت در دستگاه هچر 83 تا 88 درصد و دمای آن 36 تا 36/5 درجه سانتی گراد تنظیم می شود. در 24 ساعت آخر جوجه کشی ،جوجه کیسه زرده را به درون بدن خود فرو می برد

این کیسه به عنوان ذخیره غذایی جوجه تا چند روز پس از هچ نیاز تغذیه ای او را برای زندگی برآورده می سازد.وجود این کیسه زرده جوجه را قادر می سازد تا در جابه جایی های چند روزه بدون نیاز به اب و غذا زنده بماند

هنگامیکه پوسته تخم شکسته شد ،باید رطوبت هوا را به اندازه 3 تا 5 درصد افزایش داد تا جوجه بتواند به اسانی در درون تخم بچرخد.تبدل اکسیژن و دی اکسید کربن حالص از فعالیت های متابولیسمی حیاتی جوجه و همچنین اختلاف رطوبت بین هوای داخل و خارج پوسته تخم و به طور کلی عوامل شیمیایی و فیزیکی از قبیل اختلاف درجه حرارت و انقباض و انبساط داخل و خارج از پوسته باعث ترک خوردن و شکنندگی پوسته تخم شده و در سهولت شکستن جداره آهکی آن نقش موثری دارند

معمولا خروج جوجه ها از تخم در جوجه کشی طبیعی 3 تا 4 روز طول می کشد . هنگام خروج ابتدا جوجه سوراخی در غشاء ایجاد میکند و سپس منقارش را در پوسته نگهداشته و با پشت گردنش به غشای پوسته داخلی اتاقک هوایی فشار می آورد. این عمل باعث می شود غشای داخلی از غشای خارجی جداش ده و با برداشته شدن غشاء از روی منقار ،اتاقک هوایی نیز متلاشی می شود و این اولین باری است که جنین نفس می کشد. در این مرحله اتاقک هوا به طرف دیگر تخم منتقل شده است . همچنین با حرکت نور در اطراف تخم به راحتی می توان سایه منقار را مشاهده کرد

جوجه شتر مرغ

پس از اتمام نوک زدن داخلی و رسیدن به کیسه هوایی توسط شش ها تنفس می کند . جنین طی 24 تا 48 ساعت پس از اتمام نوک زدن داخلی ، هوای داخل تخم برای جوجه غیر قابل تحمل است و برای خروج از آن مرتب سرش را عقب برده و با نوک منقارش به پوشته ضربه می زند تا آن را شکسته و از آنجا خارج شود. سوراخی که جوجه برای تنفس در پوشته ایجاد می کند ممکن است 5 تا 6 سانتی مرت باشد و گاهی اوقات تکه های شکسته شده پوسته از آن جدا می شوند

پس از یک تاخیر چند ساعته جوجه قدرت خود را باز می یابد و شروه به چرخیدن در تخم ،شکستن بیشتر پوسته با منقار کرده و با پا به پوسته ضربه می زند و بزرگتر کردن سوراخ و خروج از تخم را ادامه می دهد تا جایی که پا و منقارش کامل قابل روءیت خواهد بود.جوجه معمولا بعد از یک چرخش می تواند دو نیمه پوسته را از هم جدا کرده و از تخم بیرون اید و کم کم سعی می کند تا بنشیند. خروج همه جوجه ها از تخم در یک گروه از تخم ها ممکن است بین 4 تا 6 روز طول بکشد . بنابراین بهتر است فرصت لازم بریا هچ شدن به انها داده شود.زیرا معمولا تخم های بزرگتر باعث افزایش دوره جوجه کشی به 45 تا 46 روز خواهند شد برای کاهش تلفات جوجه کشی شتر مرغ ها هناگم خروج از تخم و پش از وارد شدن سر جوجه در کیسه هوایی ، باید با استفاده از کندلینگ در فواصل زمانی کوتاه خروج جوجه از تخم را رصد کرد و حدود 12 ساعت منتظر ماند تا جوجه پوسته تخم را بشکند

اگر هیچ نشانه ای از شکستن پوسته تخم نباشد ،باید پوسته تخم توسط انسان شکسته و قسمت بالای آن برداشته شود تا جوجه امکان تنفس پیدا کند.بعد باید جوجه را رها کرد و اجازه داد تا خودش از پوسته بیرون بیاید . اگر بعد از گذشت 12 ساعت بیرون نیامد،باید کمک کرد و پوسته را کم کم از دور جوجه شکست . در این فرآیند آخرین بخشی از پوسته که جدا می شود باید اطراف تاف باشد. زمانیکه جوجه کاملا خشک و آماده رفتن به جایگاه پرورش می شود،انجام داد.وقتی جوجه کاملا از پوشته بیرون آمد ،باید جوجه را در هچر قرار داد تا کاملا خشک شود و پرهایش حالت کرکی و نرم پیدا کند

برای انکه جنین به خوبی و به طرز مناسبی درون تخم رشد یابد،باید کلیه مواد غذایی موردنیاز برای این فرآیند در داخل تخم وجود داشته باشد.کمبود مواد مغذی در جیره مرغ مادر سبب نقصان در رشد جنین شده و ممکن است مرک او را به همراه داشته باشد

پرندگان مولد ضعیف و بیمار باعث به وجود آمدن جوجه های نامناسب می شود .بیماری ،جدا از تاثیراتی که بر شرایط عمومی مرغ مادر می گذارد،می تواند مانع انتقال مواد غذایی حیاتی به تخم شود. از میان عفونتهای باکتریایی ،بیماری ها و اختلالات ریوی که بر اثر سالونلاهای دیگر بروز می کنند تاثیر زیادی بر جوجه دراوری دار.علاوه بر این ،در شرایط خاص ممکن است باکتری های مربوط به دستگاه گوارش و پوست شتر مرغ ها ،که به ویژه به گروه "ای.کولی" تعلق دارند،به پوسته نفوذ کرده و با رسیدن به کیسه زرده تولید بیماری کنندو به این ترتیب باعث افزایش مرگ و میر در جنین شترمرغ به ویژه در خلال و روز اول دوره خوابیدن روی تخم ها شوند

عملیات بعد از جوجه کشی

بعد از درآمدن جوجه ها به انها اجازه می دهند تا به مدت 3 تا 4 ساعت خشک شوند.. برخی از تولید کنندگان اتاق مخصوص دارند که جوجه ها را آنجا قرار می دهند تا زیر نور مادون قرمز خشک شوند.در این حالت معمولا جوجه ها در قفس های پلاستیکی یا سیمی که زیر آن پلاستیکی است قرار داده می شوند

کف قفسه ها نباید خیلی صاف و یکنواخت باشد،بلکه باید کمی زبر باشدتا پای جوجه ها از هم باز نشود .در دو روز اول ناف جوجه را باید حداقل 2 بار در روز ضدعفونی کرد. وقتی جوجه کاملا خشک و ضدعفونی شد ،آن را منتقل می کنند. در پایان دوره جوجه کشی ،جوجه های تفریخ شده از دستگاه خارج و پوسته های تفریخ شده و تخم هایتفریخ نشده برای بررسی ضخامت تعمیم تعداد منافذ هر کدام جداگانه در کیسه های پلاستیکی ذخیره می شوند

جوجه ها معمولا بدون کمک بعد از 12 ساعت پس از اولین ترک پوسته تخم بیرون خواهند آمد.جوجه ها نباید زود حرکت داده شوند،جون ممکن است رگ های خونی پاره شود و یا اینکه جوجه زمان کافی برای تلاش برای بیرون امدن نداشته باشد. اگر یک جوجه بعد از 20 تا 30 ساعت بیرون نیامد،به نظر ضعیف می اید در این حالت می توان با دقت تکه هایی از پوسته تخم را برداشت و به جوجه برای خروج از تخم کمک کرد

در رطوبت نسبی بالا جوجه مبتلا به بی تحرکی ،هماتوم گردن ،کوتاهی پا و پنجه ها می باشد. چنین جوجه های دچار ادم و پف بوده و برای بیرون امدن از تخم احتیاج به کمک دارند. رطوبت کم نیز باعث بینظمی در هچ دهیدراته شدن و خشک شدن بند ناف می شود.گاهی اوقات اتاقک هوایی از پهلوی تخم ظاهر می شود.و گاهی اوقات سر جوجه در پهلو قرار می گیرد و در نتیجه نوک در طرف دیگر تخم مقابل اتاقک هوایی واقع می شود که اصطلاحا می گویند جوجه سر و ته شده . در این حالت باید ابتدا نوک جوجه را ازاد کرد تا راه تنفس برایس باز ،و از خفگی جلوکیری شود.در این حالت نباید برای خروج به جوجه کمک کرد و باید خودش بطور طبیعی خارج شود . در صورت ایجاد  خونریزی می توان محل آن را با بتادین ضدعفونی کرد

تعیین جنسیت شترمرغ

تعیین درست جنسیت ،موضوعی پر اهمین برای پرورش دهندگان شتر مرغ تلقی می شود.بسیاری از تولید کنندگان شتر مرغ زمان زیادی را برای جدا کردن پرندگان همجنس از دست می دهند. در اکثر حیوانات تفاوت های مختلفی در میان جنس نر و ماده مشاهده می شود.اما این مسئله همواره در مورد پرندگان مصداق ندارد.در شتر مرغ ها تفوت های جنسی در پرندگان بالغ ظاهر می شود،بنابراین در صورتی که پرورش دهندگان شتر مرغ بخواهند پرندگان جوان خود را بفروشند ،تعیین جنسیت به موقع از اهمیت زیادی برخوردار خواهد بود

جنین شتر مرغ قادر است در برابر تغییرات میزان اکسیژن از 180 تا 21 درصد مقاومت کند. به ازای هر یک درصد کاهش در میزان اکسیژن به کمتر از 18 درصد توانایی جوجه درآوری در حدود 4 تا 5 درصد کاهش می یابد.درجه حرارت و رطوبت نسبی ارتباط نزدیگ با جریان مناسب هوا دارند. با توجه به میزان اکسیژن مصرفی تخم ها و دی اکسید کربن دفعی آنها باید تهویه با دقت بسیار تنظیم شود.مقدار طبیعی اکسیزن 21 درصد و مقدار مطلوب دی اکسید کربن حدود 0/03 درصد است. اگر غلظت دی اکسید کربن به 2 درصد برسد ،جوجه درآوری کاهش یافته و اگر به 5 درصد برسد جوجه درآوری صفر می شود

میزان اکسیژن مصرفی توسط جنین در ابتدا بسیار کم است. اما در 30 روز اول جوجه کشی به طور تصاعدی ازفرایش می یابد . بعد از روز 35 سرعت افزایش اکسیژن کاهش یافته تا به نقطه اوج خود برسد ،سپس قبل از نوک زدن (یعنی روز سی و نهم)25 درصد کاهش یافته و دوباره به هنگام هچ (یعنی روز 42)افزایش خواهد یافت

از جمله فاکتورهای مهم موثر بر راندمان جوجه کشی مصنوعی شتر مرغ موقعیت و چرخاندن تخم ها است. بخشی از زرده که با صفحه جنینی در تماس است سبک تر از دیگر قسمت های زرده می باشد . بنابراین این بخش تمایل دارد همواره به سمت بالا حرکت کند . هر حرکت تخم سبب می شود تا صفحه جنینی با مواد مغذی تازه تماس یابد . این مسئله پیش از آنکه سیستم گردش خون جنین تکامل یابد از اهمیت بیشتری برخوردار است زیرا به موجب آن مواد غذایی به جنین می رسد

بنابراین عدم چرخش تخم ،جنین را از دست یابی به مواد غذایی و اکسیزن در مرحله مهمی از دوره رسد باز می دارد . در شرایط طبیعی شتر مرغ های نر و ماده به طور متوسط هر 20 الی 30 دقیقه تخمها را حرکت داده و می چرخانند ،یعنی 48 تا 72 بار در هر شبانه روز . چنتنچه چرخش تخم ها به صورت دستی انجام گیرد،باید هر روز حداقل 3 بار این کار انجام شود و اگر این عمل توسط ماشین انجام می شود، باید هر 3 ساعت یک بار تخم ها حول محور بزرگ خود گردش یابند

به محص تشخیص موقعیت اتاقک هوایی تخم باید طوری قرار بگیرد که اتاقک هوایی در بالا قرار گیرد و با خط عمود زاویه 45 درجه بسازد . درهر بار چرخاندن 90 درجه آن را به سمت مخالف می چرخانند به طوریکه مجددا با خط عمود زاویه 45 درجه باسزد . توصیه می شود در شبانه روز تخم ها حداقل 6 بار چرخانده شوند

در صورت عدم تشخیص کیسه هوایی ،تخم ها به صورت افقی قرار داده می شوند . در این حالت ،خصوصا در زمان انبارسازی ،تخم ها به صورت افقی قرار گرفته و هر بار 80 درجه حول محور طولی چرخانده می شوند. برخی از تولید کنندگان چرخاندن را تا زمانی که جوجه وارد کیسه هوا شود ادامه می دهند .هنوز اختلاف نظرهایی درباره فاصله زمانی که تخم ها یاسد چرخانده شوند وجود دار. بر اساس برخی برخی از منابع در روزهای اول باید دفعات چرخاندن تخم ها بیشتر باشد و هر چه جنین رسد می کند میزان ان کم تر می شود

کندلینگ  یا نوربینی تخم ها

کندلینگ

در واقع تاباندن نور به تخم برای پدیدار شدن داخل آن است. این نوردهی به شکل های مختلف انجام می شود . این کار ممکن است با تابش نور چراغ قوه به تخم ناجام شود.این روش برای ارزیابی داخل تخ مفید است،اما گرمای حاصل از نور چراغ قوه به جنین صدمه می زند

در حالت دیگر می توان جعبه ای ساخت و در قسمت پایین آن لامپ پرنوری مثلا 200 وات یا قوی تر را قرار داد و در قسمت بالا به فاصله 0/8 متر سوراخی قرار داده و تخم را بر روی ان سوراخ که نور از آن خارج می شود بررسی کرد. در این روش بهترین راه برای برررسی رشد جنین و انجام فرآیند کندلینگ است. اگر تخم دارای بوی بد یا بوی سیر باشد،خراب است و کندل کردن آن مفهومی ندارد

مراحل رشد جنین در تخم شتر مرغ در روزهای مختلف انکوباسیون به شرح ذیل است

مدت جوجه کشی شتر مرغ 42 روز است  که 39 روز اول آن در دستگاه ستر سپری می شود.در شرایط مصنوعی و قرار دادن تخم ها در انکوباتور ،باید توجه داشت که انتهای بزرگ تخم ها رو به بالا قرار گیرد

استفاده از دستگاههای

ستر و

هچر

به صورت مجزا باعث کنترل بهتر درجه حرارت و رطوبت شده و با توجه به آلودگی بالاتر دستگاه هچر نسبت به سترها ،دستگاه ستر آلوده نمی شود . بهتر است به جای یک دستگاه بزرگ از چند دستگاه با ظرفیت کمتر استفاده شود

اندازه ماشین های جوجه کشی به وسیله تعداد تخم های مزرعه و دوره زمانی که در آن تخم ها هچ می شوند ،تعیین می گردد . در صورت داشتن چندین ماشین کوچک هزینه کار و نگهداری بالا می رود. همچنین کنترل و تنظیم دما در بعضی موراد در ماشین های کوچک دشوارتر است اما از طرفی در ماشین های کوچک احتمال خطر و ضرر کمتر است . زیرا تخم های کمتری در آن چیده کی شود.نظافت ماشین های کوچک  آسان تر و سریع تر انجام می شود

پس از چیدن تخم ها در

دستگاه ستر

برای شروع دمای 5/36 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 25% مناسب است . در شرایط پرورش طبیعی و یا در انکوباتورهای نیمه اتوماتیک دمای مناسب در بخش فوقانی تخم ها بین 38 تا 38/5درجه سانتی گراد است.در انکوباتورهای جریان هوای متراکم (دستگاههای اتوماتیک )که گرما به صورت یکنواخت در اطراف تخم ها توزیع می شود

مناسب ترین دما به طور معمول نزدیک به محدوده دمای هچ بین 35/9 و 36/5 درجه سانتی گراد است.در روزهای نخست جوجه کشی که جوجه ها شروه به شکل گیری می کنند،تغییرات جزئی دما نیز ممکن استبسیار زیا اور باشد ،در حالیکه در مراحل بعد این تغییرات تاثیرات کمی داشته و یا هیچ گونه عوارضی نخواهد داشت

دمای نسبتا کم فقط جوجه درآوری را به تاخیر می اندازد . دماهای بسیار کم ممکن است به وطر کلی از رشد جنین جلوگیری کند ،اما دماهای بالا باعث مرگ جنین خواهد شد . در جوجه کشی دو نوع درجه حرارت مد نظر است ،درجه حرارت خشک و درجه حرارت مرطوب . درجه حرارت خشک ،درجه هوا را نشان میدهد و ارتباط مستقیم با رشد جنین دارد ، به این صورت که هر چه دما بیشتر باشد

درجه حرارت مرطوب ،درجه تبخیر آب را نشان می دهد و رطوبت نسبی و میزان افت وزن تخم را معلوم می کند .

تخم شتر مرغ

به نوسانات خفیف درجه حرارت ماشین جوجه کشی خیلی حساس نیست .تغییر درجه حرارت بین 35/5 تا 37 درجه سانتی گراد معمولا بی ضرر است. در درجه حرارت های خارج از این دامنه و یا نوسانات شدید درجه حرارت ،احتمال بروز ناهنجاری در جوجه های تولیدی ،فساد زرده و مشکلات دیگر وجود دارد

میزان رطوبت در دوران جوجه کشی در دستگاه ستر 35 تا 40 درصد است. پوسته تخم ها پر از منفذ است تا جنین در حال رشد بتواند نفس بکشد (یعنی اکسیژن گرفته و دی اکسید کربن تولید شده را دفع کند)این تبادل گازی از طریق سوراخ های پوسته صورت می گیرد.وجود این سوارخ ها در پوسته به معنای آن است که تخم ها به تدریج وزن کم می کنند ،زیرا محتوای آب تخم کاهش می یابد . کاهش وزن تخم صرفا مربوط به کاهش آب آنها است . زیرا تبادل گاز در تنفس جنینی باعث هیچگونه تغییر در وزن تخم نمی شود

کاهش رطوبت عامل مهمی برای رشد مناسب یک جنین به شمار می آید . محتوای درون تخم باید با یک نرخ معین کاهش یابد و بین 13 تا 15 درصداز وزن اولیه تخم تا روز 38 دوره انکوباسیون کاسته شود.اگر نرخ کاهش وزن بالاتر باشد ،محتوای تخم به سرعت خشک شده و بنابراین جوجه از اندازه طبیعی کوچک تر خواهد بود. اگر کاهش وزن با سرعت کمی انجام شود ،جوجه اندازه بزرگتری داشته و در هر دو حالت جنین ضعیف شده که باعث کاهش درصد جوجه دراوری یا تولید جوجه های ضعیف می شود.کیفیت ویژگی های پوسته مستقیما بر جوجه درآوری تخم شتر مرغ موثر است ، به طوری که در تخم های دارای پوسته ضخیم و کم تخلخل درصد جوجه دراوری پایین تر است

جوجه کشی شتر مرغ

شتر مرغ ها تا حدود سن 8 تا 14 ماهگی هیچ علایم بیرونی جنسی از خود نشان نمی دهند . در این سن شاه پرهای شتر مرغ نر به رنگ سیاه درآمده و پرهای شتر مرغ ماده به رنگ قهوه ای متمایل به خاکستری باقی می ماند. در سن ده ماهگی نوک جوجه های شتر مرغ به تدریج به رنگ صورتی در می آید ،در حالیکه نوک جوجه های ماده سیاه باقی می ماند.با این حال این شیوه روش مطمئنی برای تعیین جنسیت این پرنده نمی باشد،زیرا شتر مرغ های ماده اغلب یک مرحله از شتر مرغ های نر عقب هستند

اندام های جنسی شتر مرغ تا رسیدن به مرحله بلوغ عموما کوچک می مانند . تنها در فصل آمیزش بیضه های پرنده به اندازه مشت یک انسان بالغ است و بلافاصله بعد از آغاز نشستن روی تخم ها یا در اوقاتی غیر از فصل تولید مثل به طرز قابل توجهی کوچک می شوند. در حدود سن 9 ماهگی و بعد از آن جنسیت شتر مرغ ها را می توان با کنترل آنها در زمان ادرار کردن و دفع فضولات تعیین نمود،هنگام انجام این امور آلت تناسلی شتر مرغ ظاهر می شوذ

به طور کلی روش های مختلف تعیین جنسیت در شتر مرغ به شرح ذیل است

تعیین جنسیت از طریق بررسی مقعد پرنده

در این روش پرنده ها 6 تا 15 کیلوگرمی را می توان به صورت نشسته یا ایستاده و با همکاری یک یا دو نفر دستیار دیگر نگه داشت.آزمون گر انگشت خود را وارد مخرج پرنده می کندو با حرکت دادن ارام آن در بدن پرنده تلاش می کند تا آلت تناسلی پرنده نر یا ماده برای را برای آزمایش بیرون بکشد. این آزمایش به وبژه در پرندگان بزرگتر از دقت بالایی برخوردار است . با کمی تجربه می توان زایده تناسلی نر را تشخیص داد.عدم وجود این زایده خبر از ماده بودن شتر مرغ می دهد.زادیه تناسلی شتر مرغ نر شکلی تغریبا مخروطی داردو ظاهر آن ورم کرده و به رنگ قرمز است

تعیین جنسیت از طریق جراحی

در این شیوه یک دستگاه آندسکوپ به داخل شکم پرنده وارد می شود تا غدد جنسی آن مشاهده شود.اگر چه این روش از صحت زیادی برخوردار است اما نیازمند استفاده از بیهوشی پرنده است. بنابراین خطر مرگ یا اسیب دیدگی ناشی از بیهوشی را به همراه دارد

تعیین جنسیت از طریق دی ان ای

توالی "دی ان ای"  در هر موجود زنده با سایرین متفاوت است .بنابراین با توجه به این که ممکن است شتر مرغ ها شبیه به هم به نظر آیند ولی هیچ دو پرنده ای را نمی توان یافت که "دی ان ای"  یکسانی داشته باشند.لذا انجام آزمایش "دی ان ای"  برای تعیین جنسیت تمام پرندگان و از جمله شتر مرغ مناسب است.پرندگان نر دارای دو کروموزوم جنسی یکسان به نام "زد(زد زد)" می باشند

پرندگان ماده دارای یک کروموزوم"زد" و یک کروموزوم"دبلیو(زد دبلیو") هستند

برای تعیین جنسیت از طریق "دی ان ای"  یک نمونه خون از پرنده گرفته شده و از آن نمونه "دی ان ای"  استخراج می شود. پس از طی چندین فرآیند شیمیایی ،ترتیب "دی ان ای"  با یک برچسب رادیو تکتیو به نام سند مشخص می شود.این برچسب تعیین می کندکه آیا کروموزوم ها از نوع "(زد زد)" یا "(زد دبلیو)" است و به عبارتی تعیین می کند آیا پرنده نر و یا ماده است

یکی از مهمترین ویژگی های تعیین جنسیت "دی ان ای"  صحت بالای آن (99 درصد)است. پرورش دهندگان شتر مرغ می توانند نمونه های خون را از هر رده سنی حتی از جوجه های یکروزه گرفته و نتیجه مناسب و درست را اخذ کنند

برای انتقال جوجه شتر مرغ ها از مراکز جوجه کشی به مراکز پرورش آنها را در قفس های مخصوص قرار می دهند. جنس این قفس ها معمولا پلاستیکی استو کف آن در عین هموار بودن دارای اصطکاک کافی برای ایستادن راحت جوجه ها است

اگر جنس کف قفس ها مناسب نباشد جوجه شتر مرغ ها با مشکلات پا مواجه می شوند

قبل از شروع دوره جوجه کشی بعدی ،ماشین جوجه کشی و تمام تجهیزات آن باید کاملا تمیز و ضدغفونی شوند.نظافت دستگاه ،شامل پاک کردن تمام ذرات ،قطرات ،پرزها و پرها و موا اضافی از سینی و ماشین می باشد. در مرحله بعد داخل ماشین و تجهیزات آن،مانند سینی ها و راک ها را می شویند. سینی ها را می توان با محلول ضدعفونی و آب گرم شست و بعد آنها را در آفتاب قرار داد تا خشک شوند

سپس آنها را داخل ماشین جوجه کشی که از قبل تمیز شده اند قرار داد و متمام ماشین را به وسیله محلول ضدعفونی اسپری نمود تا تمیز شود.البته باید توجه داشت که در هنگام شستشو روی تمام بخش های الکتریکی ماشین پوشیده شود

در صورت استفاده از فرمالدئید برای ضدعفونی دستگاه ،این کار باید با احتیاط انجام شود و تمام منافذ بسته باشند.برای هر متر مربع از سطح ماشین 40 سی سی فرمالین را با 20 گرم پرمنگنات پتاسیم مخلوط می کنند . این محلول باید 20 دقیقه در ماشین باقی بماند و سپس درب ماشین باز می شود