ساختار تولید کبد چرب اغلب بر

کشتارگاه

تمرکز می یابد زیرا اغلب مسئول فرایند کردن و بازاریابی است. با این سیستم کشتارگاه ها جوجه غازها را خریداری کرده و آنها را در گله های نسبتا بزرگ پرورش می دهند و بعد از آن غاز ها را به مزارعی که تغذیه اجباری می کنند تحویل داده تا کبد چرب تولید کنند. در برخی مواقع تولید کبد چرب در مزارع روستایی انجام می شود بازاریابی بین المللی فراورده های کبد چرب در بلغارستان و فرانسه که ۴/۳ تولید و مصرف این صنعت را در اختیار دارند متمرکز شده است

غذای معمول برای تغذیه اجباری و تولید کبد چرب همانطور که در بالا اشاره شد دانه کامل ذرت است. قبل از تغذیه دانه های ذرت در آب داغ به طور کامل پخته می شوند تا زمانی که نشاسته آن به صورت کاملا نرم درآید. می توان ۲ درصد این خوراک را به چربی اختصاص داد. این کار باعث لیز شدن ذرت شده و به آسانی تغذیه می شود. به طور معمول غازها سه بار در روز تغذیه اجباری می شوند و دوره تغذیه اجباری بعد از ۳ هفته پیاین می یابد

تولید کبد چرب(کبد حجیم شده) یکی از فرایندهای تغذیه اجباری است. برای این کار از غازها با سن ۹ تا ۲۵ هفته استفاده می شود و این دوره ۱۴ تا ۲۱ روز به طول می انجامد. در این مدت وزن کبد از حدود ۸۰ گرم به وزن نهایی ۶۰۰ تا ۱۰۰۰ گرم می رسد. غاز،

اردک موله

و اردک مسکویی معمولترین پرندگان برای تغذیه اجباری هستند. غذای اصلی در تغذیه اجباری ذرت است چون هم نشاسته بالایی دارد و هم قیمت آن نسبتا پایین است. تولید کبد چرب بسیار تخصصی است و برای موفقیت مهارت و حساسیت فرد لازم است

بین نژاد های غازها و همچنین نژاد های دورگه تفاوت بسیاری از نظر شایستگی برای تولید

کبد چرب

وجود دارد. چیزی که بیشترین اهمیت را دارد این است که نژاد انتخاب شده به فرآیند تغذیه اجباری پاسخ دهد و در مدت ۱۴ تا ۲۱ روز به وزن مورد نظر برسد. دوما حالت غاز مهم است و روزی ۵ تا ۶ دفعه تغذیه اجباری انجام می شود باید نژاد طوری باشد که ساکت بوده و حالت تهاجمی نداشته باشد. دو نژاد که این نیاز ها را برآورده می کند "لندز" و "تولوز" هستند و نژاد اول معمولتر است. خصوصیت سوم که نیاز اصلی نیست رنگ

غاز

است که باید سفید باشد چون رنگ سفید باارزش تر است

کبد چرب غاز

می توان این دوره را کمتر درنظر گرفت به شرطی که دو بار تغذیه اجباری در روز اضافه شود. در این روش زمانی که مزرعه دار آخرین غاز را تغذیه کرد دوباره از اولین پرنده شروع می کند و حداقل باید ۹۰ دقیقه زمان بین دو وعده باشد. تحت این شرایط کل وعده های یک روز ۶ مرتبه و دوره تغذیه اجباری ۱۳ تا ۱۴ روز است. در این روش برای تولید کبد چرب به ازای هر پرنده ۱۲ تا ۱۴ کیلوگرم ذرت مصرف می شود در حالی که در روش های سنتی ۱۷ تا ۲۰ کیلوگرم مصرف می شود

یک روش جدید برای تغذیه اجباری امروزه معمولتر شده است . در این روش از مخلوطی از ۳۵ درصد ذرت آسیاب شده خام، ۳۰ درصد دانه کامل ذرت و ۳۵ درصد آب استفاده می شود و با تجهیزات جدید تغذیه می شود. در این روش توصیه می شود غاز ها ۴ بار در روز تغذیه شوند و طول دوره تغذیه ۱۸ تا ۲۱ روز باشد.کل ذرت لازم ۱۷ تا ۲۰ کیلوگرم می باشد. مزیت این روش اینست که تعداد بیشتری غاز را می توان تغذیه کرد. از آنجا که هزینهخ تجهزات بالاست باید در سطح وسیع از آن استفاده شود

فاکتور های مختلف تعداد غازه ای تغذیه شده توسط یک تولید کننده را تحت تاثیر قرار می دهد شامل، روش، مواد، مهارت تولید کننده و تسهیلات در دسترس. با روش بالا که ذرت خیس تغذیه می شود یک تولید کننده می تواند در روز ۳۰۰ غاز را تغذیه کند. به دلایل اشاره شده واحد های تولید کبد چرب معمولا کوچک بوده و ۲۰۰ تا ۲۵۰ غاز را پرورش می دهند. اگر غاز ها در قفس نگهداری می شوند ۰۳٫ تا ۰٫۵ متر مربع به ازای هر پرنده مساحت لازم است.و اگر غاز ها در بستر نگهداری می شوند ۰٫۵ تا ۰٫۷۵ مترمربع به ازای هر

پرنده

لازم است. غازها نباید در دوره تغذیه اجباری بدوند و فعالیت داشته باشند