نژاد سفيد نروژي:

اين نژاد نروژي به منظور تأمين گوشت مناسب به وجود آمده است. غاز نر در حدود 9 كيلوگرم وزن دارد ، در حالي كه وزن غاز ماده در حدود 8 كيلوگرماست . متاسفانه اين نژاد امروزه در نروژ بسيار كمياب شده است . نژادي مقاوم ، دلير و خودكفاست .غاز ماده مادر خوبي براي جوجه هاي خود مي باشد و قادر است كه ساليانه در حدود 100عدد تخم بگذارد ، البته به شرطي كه مجبور نباشد بر روي تخم ها بخوابد

نژ

اد مهاجر:

اين نژاد را نيز مي توان از روي رنگ تعيين جنسيت كرد ، به طوري كه غازهاي نر همگي به رنگ سفيد و با چشم هاي آبي مي باشند ، اما غاز ماده به رنگ خاكستري با لكه سفيد بر روي سر وچشم قهوه اي مي باشند . منقار وپاها در هر دو جنس نارنجي است . جوجه يك روزه نر ، زرد يا نقره اي با منقاري روشن است ، در حالي كه

جوجه يك روزه

ماده خاكستري سبز فام با منقاري تيره است

نژادهای وحشی غاز

غاز باقلا:

غاز باقلا دارای 6 گونه است که فقط یکی از آنها در ایران یافت می‌شود. این غاز را غاز پازرد نیز نامیده‌اند. علت آنکه به این غاز ، غازباقلا می‌گویند این است که هنگام برداشت محصول باقلا به انگلستان می‌رسد واز دانه باقلا تغذیه می‌نماید. این غاز از نظر محل زندگی به دو گروه تقسیم می‌شود. عده‌ای که در جنگلهای نیمکره شمالی زندگی می‌کنند و به اسم غاز باقلای جنگلی نامیده می‌شوند.در حالی که نژاد دوم در زمینهای توندرا و جلگه‌های نیمکره شمالی زندگی می‌کنند و به آنها غاز باقلای جلگه‌ای نام نهاده‌اند

پرنده نر و ماده غاز پیشانی سفید:

غاز پیشانی سفیددارای جثه‌ای ظریف تر و کوچکتر از غاز خاکستری است. در ناحیه تاج ، پیرامون گونه ،در پایه نوک و پیشانی بخش سفید رنگی دیده می‌شود، به این جهت غاز پیشانی سفید خوانده می‌شود. نوک آنها صورتی رنگ است و رنگ بدن آنها قهوه‌ای مایل به خاکستری است و از غاز خاکستری پررنگ‌تر است. این غازها در زمینهای جلگه‌ای ، رودخانه‌ها و دریاچه‌ها و برفراز تپه‌های علفی کوچک لانه‌سازی می‌کنند و فعال‌تر از غاز خاکستری و غاز باقلا هستند. حیطه تخم‌گذاری آنها شمال روسیه تا جنوب سیبری است

غاز خاکستری:

نر و ماده این غازها در زمان بالغ شدن به رنگ قهوه‌ای متمایل به خاکستری است. نوک آن صورتی و بدون علامت سیاه است. این پرنده 7 - 4 عدد تخم می‌گذارد. تخمهابه رنگ سفید و شبیه

تخم مرغ

است. این غاز در نواحی معتدله نیمکره شمالی زندگی می‌کند.صدای آنها شبیه غاز اهلی است. این پرنده در مجاورت آب در پناه بوته‌ها و نیزارها آشیانه‌ای از جنس مواد گیاهی می‌سازند و از گیاهان نورسته تغذیه می‌کنند. در جزایر کوچک گروه این پرندگان دیده می‌شود

نژاد سبواستوپول:

غازيسفيد با جثه متوسط است كه به خاطر پرهاي بلند فر دار معروف است و پرهاي مذكور تمامي بدن پرنده را مي پوشاند . وزن غاز نر آن در حدود 5 تا 6 كيلوگرم ووزن غاز ماده آن در حدود 4 تا 5 كيلوگرم است . منقار وساق پا به رنگ نارنجي و چشم ها به رنگ آبي روشن است . منشأ اين نژاد قاره اروپا ودر امتداد رودخانه دانوب و در اطراف درياي سياه مي باشد

نژاد زرد آمريكايی:

اين نژاد جزو نژادهاي متوسط الجثه مي باشد و غاز نر آن در حدود 8 كيلوگرم و غاز ماده درحدود 7 كيلوگرم وزن دارند . چشمان آن به رنگ فندقي تيره و رنگ منقار و ساق پا و پنجه ها نارنجي است

نژاد زرد بريكون:

اين نژاد در سال 1930 ميلادي در ايالت ولز انگلستان به وجود آمد و اولين نژاد از نژادهاي زرد بود كه استاندارد گرديد . اين نژاد جزو نژادهاي متوسط غاز بوده وساق پاي آن صورتي رنگ است وپنجه پا و منقار و چشم به رنگ قهوه اي است

نژاد فرانكونيان:

نژادي كهن و آلماني است كه از بخش شمالي ايالت "بواريا" آمده است و نژادي كوچك است كه وزن آن در حدود 4 تا 6 كيلوگرم است و روش نگهداري آن بسيار ساده و آسان است .معمولاً به دو گونه قهوه اي و آبي روشن ديده مي شود و گونه آبي روشن آن اخيراً به وسيله موسسه استاندارد آلمان پذيرفته شده است

نژاد ليني:

اين نژاد در نزديكي "اولدنبرگ" آلمان به وجود آمده است و ازنژادهاي متوسط الجثه بوده كه به خوبي چرا مي كنند و مي تواند در مسافت هاي طولاني به چرا بپردازد . اندامي عمودي و قائم دارد و ناحيه خلفي بدن را مستقيم نگه مي دارد، معمولاً به دو رنگ سفيد و خاكستري ديده مي شود . وزن غاز نر در حدود 7 كيلوگرم و وزن غاز ماده در حدود 5 تا 6 كيلوگرم است . اين نژاد توجه كافي به جوجه هاي خود مبذول مي كند

نژاد ليپي گانز:

نژادي آلماني و بسيار نادر است كه اطلاعات چنداني در مورد آن موجود نيست . معمولاًبه رنگ سفيد است و منقار آن نوك تيز وصورتي رنگ است

نژاد نرماندي:

اين نژاد متعلق به منطقه نرماندي فرانسه مي باشد و از مشخصات مميزه آن امكان تفكيك نر و ماده از روي رنگ مي باشد ، به طوري كه غاز نر هميشه سفيد رنگ است ، در حالي كه غاز ماده به رنگ سفيد وخاكستري است . رنگ چشم هاي اين نژاد هميشه آبي است . غاز نردر حدود 5/4 تا 5/5 كيلوگرم و غاز ماده در حدود 4 تا 5 كيلوگرم وزن دارد

نژادهای اهلی غاز

نژادهاي استاندارد شده اي كه از غاز امروزه در ايالات متحده آمريكا و ساير نقاط دنيا وجود دارد ، اغلب از نژاد وحشي خاكستري بوجود آمدهاست . نژادهاي اقتصادي كه امروزه در اغلب پرورشگاه هاي مخصوص غاز در دنيا وجوددارند عبارتند از

نژاد تولوز:

نژادفرانسوي ومنسوب به شهر تولوز است و بيش از هر نژاد ديگر از نظر توليد گوشت موردتوجه قرار گرفته است زيرا داراي جثه بزرگ بوده واصلاح شده مي باشد . وزندر غازهاي نر بالغ در حدود 7/11 كيلوگرم ودر غازهاي ماده بالغ در حدود 9 كيلوگرممي رسد . بدن حجيم ، پهن پايين افتاده وجمع وجور وتقريباً كم پر است

نژاد آمبدن:

به اين نژاد ،"آمدن "نيز مي گويند . این نژاد آلمانی است و ابتدا در شهر "برمن" آلمان پرورش داده می شد و به همین نام نامیده می شد ، ولی چون اولین بار از شهر "آمدن" آلمان به انگلستان برده شد ، از این رو به نام نژاد آمدن معروف گردید .نژاد مذکور يكي از نژادهاي محبوب غاز است كه از نظر توليد گوشت قابل توجه است زيرا داراي جثه اي بزرگ است ولي بدن مانند نژاد تولوز پايين افتاده و جمع و جور نيست . پر وبال ها نارنجي سايه دار مي باشد رنگ منقار روشن تر از رنگ پاهاست و رنگ چشم ها آبي درخشان است

نژاد چيني:

نژادچيني از نظر وزن و جثه به پاي دو نژاد تولوز و امبدن نمي رسد ولي از نظر شكل ظاهركاملاً از دو نژاد ديگر متمايز است . بدن كاملاً مستقيم است و پاها و گردن نسبت به بدن تقريباً بلندتر مي باشد . اين نژاد يك برجستگي دگمه مانند در قاعده منقار دارد. از نظر رنگ دو نوع از اين نژاد وجود دارد . يكي نوع قهوه اي وديگري نوع سفيد است

نژاد آفريقائي:

يكياز نژادهاي سنگين وزن غاز است كه استاندارد شده است . اين نژاد براي اولين بار درسال 1874 معرفي گرديد و در دو گونه قهوه اي ( يا خاكستري ) وسفيد وجود دارد اين نژاد از نژاد چيني بوسيله بدن سنگين وگردن ستبر وكلفت خود متمايز مي گردد . داراي بدني عميق و طويل و جناغ كشيده مي باشد و بدن را تقريباً مستقيم نگه مي دارد .پرنده هاي بالغ اين نژاد داراي برجستگي دگمه مانند و بزرگي در انتهاي بالاي منقار مي باشند . رنگ اين دگمه ممكن است در اثر سرما و يا هنگام عصبانيت و آزار تغيير كند

نژاد كانادائي:

نژادی بزرگ و زیبا با گردنی راست وبلند وسیاه و لکی سفید مانند کروات در زیر گلو است وبه همین دلیل « غاز کروات » نیز نامیده می شود . این غاز از غازهای وحشی امریکای شمالی سرچشمه می گیرد که وزن آن از 5/1 کیلو تا 6 کیلوگرم متغیر است . به علت وحشی بودن بهتر است آن ها را در محیط های بسته نگهداری کرد و یا این که به موقع پرهای آنها را قطع کرد . چنانچه مدت مدیدی نگهداری شود به خوبی اهلی وخانگی می شود

تولید مثل غاز

تخمگذاری در غازها در اوائل پاییز شروع می شود . برای جمع آوری

تخم غاز

مخصوص

جوجه کشی

باید غازهای تخمی را مورد انتخاب قرار داد و بهترین آن ها را از نظر وزن و تعداد تخم و سلامت بدن و بنیه انتخاب نمود . معمولاً با این منظور غازهائی را انتخاب می کنند که دارای وزن متوسط هستند . از چند ماه قبل از جمع آوری تخم جوجه کشی ، غاز نر و ماده را برای جفت گیری بین هم رها می کنند . تشخیص جنسیت در غازها به خصوص در غازهای جوان مشکل است غازهای نر معمولاً بزرگ تر و وحشی تر از غازهای ماده هستند . غازهای ماده دارای طبعی ملایم و آرام بوده و کم و بیش ترسو به نظر می رسند

غازهای نر اغلب وحشی و جنگجو می باشند و حتی بعضی اوقات بدون هیچگونه دلیلی به اطفال و پرندگان دیگر حمله می کنند . غاز نر دارای صدائی بلند است درحالی که غاز ماده دارای صدای بم و وحشی می باشد . گردن غاز نر بلند تر از غاز ماده بوده و حجیم تر می باشد . اگر جمع آوری تخم جوجه کشی در بهار انجام گیرد باید از پاییز غازهای نر و ماده را بین هم انداخت معمولاً جفتگیری بین غازها در تمام مدت سال انجام می گیرد

تاریخچه اهلی کردن غاز

تاریخچه اهلی شدن

غاز

بسیار قدیمی است به طوری که نقوش زیادی از غاز در مقبره های مصریان قدیم برجای مانده است . در افسانه های تاریخی آمده است که در سال ۳۹۰ قبل از میلاد ، شبی اقوام وحشی گل ها قصد حمله به سنای روم را داشتند اما سر و صدای غازها موجب آگاهی مردم شد و این امر باعث شد تا شهر روم از حمله آنان نجات یابد واز آن زمان به بعد غاز در بین رومیان از شهرت و محبوبیتی خاص برخوردار گردید

هومر در ۳۸۸ سال قبل از میلاد مسیح تاریخچه ای در مورد پرورش غاز در روم نگاشت . سپس بره طبیعی دان مشهور برای اولین بار شرح و خصوصیات غاز را به رشته تحریر درآورد . در قرن هفدهم میلادی مطالعات جانورشناسی بر روی غاز شروع شد و "بلون" مشخصات دو نوع از غازهای موجود را ذکر کرده است