غلظت کربن دی اکسید

در هچری های صنعتی، غلظت کربن دی اکسید اغلب از یک سطح ماکزیمم پایین نگه داشته می شود تا به اندازه کافی هوای تازه و اکسیژن جهت رشد و توسعه جنین ها حفظ شود. برخی دانشمندان درباره تأثیر مقادیر بالای کربن دی اکسید بر روی رشد جنین و کیفیت جوجه در چندین بازه ی زمانی تحقیق نمودند. وقتی در طول 10 روز اول غلظت کربن دی اکسید به آرامی به بالاتر از 1 درصد برسد، در طول هفته اول تأثیر مثبتی بر رشد جنین خواهد گذاشت، اما باعث وزن بیشتر پرنده در زمان کشتار نخواهد گردید. در حالت کلی جنین های داخل تخم می توانند غلظت های بالای کربن دی اکسید (4درصد) را بین روز 10 ام و 18 ام جوجه کشی بدون هیچ نوع تأثیری بر کیفیتشان تحمل کنند

در عمل برخی از مدیران هچری، سعی می کنند که فاصله زمانی بین اولین و آخرین هچ در یک دوره جوجه کشی را به حداقل برسانند. کاهش نرخ تهویه می تواند غلظت کربن دی اکسید موجود در هچر را به بالاتر از 0.8 درصد افزایش دهد که در نتیجه آن غلظت کربن دی اکسید موجود در سلول های هوایی نیز افزایش می یابد که این جنین را تحریک می کند تا نسبت به زمانی که غلظت کربن دی اکسید زیر 0.35 درصد می باشد زودتر هچ نماید. به دلیل غلظت بالای کربن دی اکسید جوجه ها زودتر هچ می کنند اما تأثیر غلظت بالای این گاز در طول فرایند هچ بر روی کیفیت جوجه هنوز در حال بررسی بوده و ممکن است منفی باشد

بعد از 9 روز از آغاز فرایند جوجه کشی، زمانیکه تولید گرما توسط جنین افزایش می یابد نیز در صورت بالا بودن رطوبت نسبی گرما راحت تر از داخل تخم به دستگاه انتقال می یابد. اما از طرفی رطوبت نسبی بالا در طول کل فرایند جوجه کشی غیر ممکن است چرا که تخم ها باید حداقل 10 درصد از وزن خود را تا روز 18 ام از دست داده باشند تا بتوانند به ماکزیمم قابلیت هچ و جوجه درآوری دست یابند. بنابراین باید در سطح رطوبت نسبی تعادلی برقرار شود تا از یک طرف انتقال گرما و از طرفی دیگر میزان کاهش وزن جوجه ها تحت کنترل باشند

بخشی از مطالعات انجام شده بر روی دمای بهینه پوسته در طول فرایند انکوباسیون نشان می دهند که بهترین کیفیت جوجه زمانی قابل دستیابی خواهد بود که دمای پوسته برابر 8/37 درجه سلسیوس باشد. دماهای بالاتر و یا پایین تر از این مقدار در روز اول و سوم انکوباسیون باعث تولید درصد بیشتری از جوجه های درجه 2 (تا 5 درصد بیشتر) و جوجه های کوچکتر (تا 5 میلی متر کوچکتر) می گردند. مطالعات همچنین نشان می دهند که دمای 9/38 درجه سلسیوس از روز 7 ام جوجه کشی به بعد، باعث ایجاد آسیت در جوجه در دوره های آتی زندگی می شود

بر اساس تحقیقات انجام گرفته به ازای دمای پوسته 9/38 به جای 8/37 درجه سلسیوس، درصد جوجه های درجه 2 تا درصد افزایش پیدا کرد. بر اساس نتایج مربوطه دمای بالای پوسته تخم در طول فرایند

هچ

بر روی کیفیت جوجه تأثیر می گذارد. دستیابی به دمای بهینه پوسته در طول فرایند هچ برای تمامی جنین ها کاری مشکل است چرا که در یک زمان مشخص جنین ها و جوجه ها می توانند در فازهای متفاوتی از پروسه هچ مانند: نوک زنی داخلی، نوک زنی خارجی، هچ کرده و خشک و نیز هچ کرده و مرطوب قرار بگیرند. دماهای پوسته یکسان در ستر و هچر جهت به حداقل رساندن تفاوت در رشد جنینی بسیار تعیین کننده است. زمانیکه تفاوت در رشد جنینی به حداقل رسد، بهینه سازی شرایط محیطی هچر بر اساس نیازهای جنینی راحت تر خواهد بود

طراحی انکیباتور و دمای پوسته تخم

در طول جوجه کشی، تمام تخم های داخل

انکیباتور

نیازمند دمای صحیح پوسته جهت رشد مناسب و صحیح جنین می باشند. دماهای خیلی بالا و یا خیلی پایین پوسته تخم بر روی کیفیت و یکنواختی جوجه تأثیر منفی خواهد گذاشت. جهت دستیابی به دمای پوسته بهینه و یکنواخت در سراسر دستگاه جوجه کشی، طراحی آن بسیار مهم است. سرعت هوا نیز باید در تمام دستگاه یکی باشد چرا که اختلاف سرعت هوا باعث اختلاف در ظرفیت انتقال گرمای هوا و در نتیجه تفاوت در دمای پوسته تخم های مختلف می گردد

رطوبت نسبی نیز یک جزء مهم در انتقال گرما است. هوای مرطوب گرما را بهتر از هوای خشک منتقل می کند. برای اینکه دمای پوسته تخم ها در همه جا یکسان باشد، باید میزان رطوبت نسبی در تمام طول پروسه جوجه کشی بالا باشد. در طول 9 روز اول فرایند انکوباسیون زمانیکه تولید گرما توسط بدن جنین در سطح پایینی قرار  دارد، بالا بودن میزان رطوبت نسبی باعث می گردد که گرمای داخل دستگاه راحت تر به جنین منتقل شود

در یک پروسه هچری جهت ماکزیمم نمودن کیفیت جوجه لازم است فاکتورهای زیادی بهینه سازی شوند. علاوه بر طراحی دستگاه جوجه کشی، پروسه جوجه کشی و فاکتورهایی مانند دما و میزان غلظت کربن دی اکسید پوسته تخم؛ میزان رشد جنین و در نتیجه کیفیت جوجه و عملکردهای بعدی آن را تحت تأثیر قرار می دهند

انکوباسیون کیفیت جوجه را تحت تأثیر قرار می دهد

در کنار بهینه سازی میزان و قابلیت

جوجه درآوری

، یک هدف مهم در پروسه هچری تولید جوجه های با کیفیت بالا است. جهت بهینه سازی کیفیت جوجه در دست داشتن یک متد خوب جهت اندازه گیری کیفیت بسیار مهم است. یک متد جهت ارزیابی فرایند جوجه کشی و پیش بینی عملکردهای آتی جوجه طول آن است. طول جوجه با قرار دادن آن در امتداد یک خط کش و اندازه گیری طول بدن از نوک تا انتهای انگشت میانی انجام می شود. این به طور مؤثری مربوط به وزن خالص بدن (وزن بدن، بدون وزن زرده باقی مانده) جوجه می باشد که نشانگر این است که چه مقدار از زرده در طول فرایند جوجه کشی جهت رشد و توسعه جنین استفاده شده است

قبل از تخمگذاری، کیفیت جوجه می تواند تحت تأثیر ژن

مرغ تخمگذار

، سن گله و سلامت آن قرار بگیرد. بعد از تخمگذاری، بهداشت لانه و شرایط ذخیره و نگهداری تخم ها در مزرعه پرورشی؛ کیفیت تخم، زیست پذیری جنین و کیفیت جوجه را تحت تأثیر قرار می دهند. مدیریت مزرعه پرورشی نیز می تواند در تعیین اینکه آیا یک فرایند هچ قابلیت تولید جوجه های سالم و با کیفیت را خواهد داشت یا نه مؤثر می باشد

فاکتورها و عوامل مؤثر بر کیفیت جوجه

در برخی دستگاه های جوجه کشی صنعتی، ظرفیت خنک سازی انکیباتور می تواند تا حدی وابسته به میزان هوای تازه ورودی به دستگاه باشد. در چنین

دستگاه های جوجه کشی

کاهش نرخ تهویه می تواند باعث دماهای بسیار بالای پوسته گردد. دمای پوسته بالاتر از 38.9 درجه سلسیوس در طول آخرین هفته فرایند جوجه کشی می تواند تأثیر منفی بر کیفیت جوجه داشته باشد. ترکیبی از دمای بالای پوسته و غلظت بالای کربن دی اکسید در طول پروسه هچ می تواند تأثیر به مراتب بدتری بر روی کیفیت جوجه داشته باشد

شرایط بعد از هچ

از لحظه هچ تا زمان انتقال به مزرعه پرورشی، دمای مقعدی جوجه باید بین 40 الی 40.6 درجه سلسیوس نگه داشته شود. در دماهای بالاتر جوجه ها شروع به نفس نفس زدن برای خنکسازی بدنشان از طریق تبخیر خواهند نمود. نفس نفس زدن می تواند منجر به دهیدراته شدن (از دست دان آب بدن) جوجه ها در طول بازه زمانی که دسترسی به آب و غذا ندارند شود. گرم کردن بیش از حد جوجه بعد از هچ می تواند تأثیرات اساسی بر عملکردهای بعدی و میزان مرگ و میرشان داشته باشد. طراحی هچرها، محل های نگهداری جوجه های چند روزه و شرایط حمل و نقل نیز در مورد کیفیت تک تک جوجه ها از زمان هچ تا انتقال به مزرعه مهم هستند