آبچلیک زوزه گرگی

از سرده بارترامیا و خانواده آبچلیک است که از لحاظ پرنده شناسی به پرندگان گیلان شاه نزدیک است. نام قدیمی این پرنده، آبچلیک بارترام است. از جهت اینکه این پرنده صدایی مانند زوزه گرگ دارد به آن آبچلیک زوزه گرگی می‌گویند

بچلیک زوزه گرگی بزرگسال ۲۸ تا ۳۲ سانتی‌متر درازا دارد. فاصله نوک دو بال این پرنده در حالت باز ۵۰ تا ۵۵ سانتی‌متر می‌باشد. پا، گردن و دم این نوع آبچلیک بلند است. پاهای این پرنده زرد و سر و گردنش به شکل راه‌راه و نواری به رنگ قهوه‌ای روشن است. پشت و نوک بال‌های آبچلیک زوزه گرگی قهوه‌ای تیره و به حالت لکه‌لکه و موجدار است. رنگ شکم نیز به سفیدی می‌زند

زیستگاه آبچلیک زوزه گرگی در چمنزارهای آلاسکا و شمال آمریکای شمالی می‌باشد. در زمستان‌ها این نوع پرنده به نواحی آمریکای جنوبی مهاجرت می‌کنند

گونه‌های آبچلیک

آبچلیک تک‌زی

آبچلیک خال‌دار

آبچلیک آوازخوان

آبچلیک زوزه گرگی

آبچلیک تک‌زی

یکی از گونه‌های آبچلیک است. این پزنده درشت‌تر و چاق‌تر از آبچلیک خالدار و آبچلیک آوازخوان است و به‌هنگام پرواز، به‌واسطهٔ سیاهی زیر بال‌هایش به آسانی از آبچلیک خالدار که زیر بال‌هایش سفید مایل به نخودی است تشخیص داده می‌شود. سطح پشتی پرنده تقریباً سیاه‌رنگ است که تضاد شدیدی با سفیدی درخشان دمگاه، قسمت عمده دم و سطح شکمی دارد. گردن و سینه‌ٔ آبچلیک تک‌زی، به‌ویژه در طرفین، دارای رگه‌رگه‌های قهوه‌ای مایل به خاکستری است و دمش در انتها دارای راه‌راه عرضی سیاه می‌باشد

این پرنده خط بالی ندارد. پرهای پشت آن در تابستان دارای خال‌های نخودی مایل به سفیدی می‌شود که البته از خال‌های آبچلیک خالدار کمتر است، مگر آنکه پرنده نابالغ باشد که دراین‌صورت تعداد خال‌هایش بیشتر خواهد بود. این خال‌ها در زمستان چندان واضح نیستند

پاهای پرنده به رنگ سبز است و اندازه‌اش در زمان پرواز از حد دم بیشتر نمی‌شود. آبچلیک تک‌زی همانگونه که از نامش برمی‌آید پرنده‌ایست تک‌زی و بیشتر اوقات خود را از دیده پنهان می‌سازد. این پرنده آشیانهٔ خود را در نزدیکی درختان پیر ساخته و در آن بین ۲ تا ۴ تخم می‌گذارد. این تخم‌ها پس از ۳ هفته مراقبت به جوجه تبدیل می‌شوند

آبچلیک‌ها پرندگانی هستند آبچر که نسبتاً اجتماعی هستند و بعضی از آنها گله‌های بزرگ تشکیل می‌دهند. نر و ماده آنها هم‌شکل است. این پرندگان به تیره آبچلیکیان تعلق دارند که تیره‌ای از راستۀ سلیمسانان با جثۀ کوچک یا متوسط و پاهای کوتاه یا بلند است

آبچلیک پرنده‌ای با پاهای نسبتاً بلند یا خیلی بلند، بال‌های دراز که معمولاً نوک‌تیز و زاویه‌دار است و منقار دراز و باریک که ممکن است راست یا خمیده باشد. پر و بال آنها اغلب در تابستان و زمستان متفاوت است نوار بالی و طرح دمگاه و دم در تشخیص آنها اهمیت زیادی دارد. بیشتر آنها مهاجرند و تابستان‌ها را در سواحل جنوب منطقه زادوولد خود می‌گذرانند

معمولاً روی زمین آشیانه می‌سازند. جوجه آنها پوشیده از کرک‌پر است و بعد از خروج از تخم قادر به فعالیت می‌باشد. غذایشان شامل مواد مختلف حیوانی و بعضی مواد گیاهی است